The wackie paperboy

Hann heitir Jura og er þrítugur Brasilíu-maður. Hann kynntist víst einhverri danskri snót þarna suður í rómönsku Ameríku og elti svo á sér litla mannin hingað til Danmerkur fyrir tveimur og hálfi ári síðan. Nú sér hann um að dreifa Metro-Express blaðinu á ráðhústorginu hér í Köben, og það með miklum tilþrifum.

Ég á leið framhjá honum á hverjum morgni þar sem hann stendur á Horni H.C. Andersens Boulevard og Vesterbrogade og skemmtir vegfarendum. Hann öskrar og gólir, hleypur á eftir fólki, syngur og kemur blaðinu til skila með mikilli akróbatík. Sætar stelpur eru í sérstöku uppáhaldi hjá honum. Hann á það til að hlaupa að þeim, faðma þær og leika ástsjúkan Rómeó. Margar stelpur faðma á móti og njóta athyglinnar. Virðulegir herrar, fínar frúr, skólakrakkar og buisnessfólk fær svo allt saman skemmtilega meðferð, er það á leið hjá. Hann gerir sér far um að fá brosið fram á varir fólks og tekst iðulega vel til.

Jura er að verða að lifandi goðsögn og stór þáttur í hversdags mannlífi borgarbúa. Nú er svo komið að fólk situr þétt á bekkjunum álengdar til að horfa á þessa stórkostlegu sýningu. Rigning, súld eða snjór er engin hindrun, vegfarendurnir fá sitt blað. Hann hleypur jafnvel á eftir bílunum og kastar blaðinu inn. Fastagestirnir eru margir og fólk heilsar upp á hann í röðum.

Sjálfum finnst mér alltaf jafn gaman að hjóla framhjá honum, einhvern veginn gleymir maður áhyggjum dagsins augnablik og þá er takmarkinu náð, að hans sögn.!